У пятніцу, 16 кастрычніка, у студэнтаў спецыяльнасці "Міжнародныя адносіны" была ўнікальная магчымасць наведаць лекцыю доктара Іцкак Герберга, Часовага паверанага ў справах Дзяржавы Ізраіль у Рэспубліцы Беларусь і прафесара Хайфскага ўніверсітэце. Тэма лекцыі — «Знешняя палітыка і тэорыя дыпламатыі». Дэкан ФМА БДУ В. Г. Шадурскі адзначыў, што дадзеная тэма будзе карыснай для студэнтаў. Пры гэтым дэкан падкрэслій, што студэнты, на жаль, не маюць вялікай цікавасці да тэорыі, а больш арыентаваны на практычныя аспекты. Тым не менш, лекцыя стала не толькі экскурсам у сучасныя тэорыі знешняй палітыкі, але таксама прадэманстравала іх прымяненне ў дыпламатычнай практыцы.
Прафесар І. Герберг патлумачыў актуальнасць вывучэння знешняй палітыкі — злучнага звяна паміж тэорыяй міжнародных адносін і практыкай дыпламатыі, камбінацыю вучэбнай дысцыпліны і яе імплементацыі. На прыкладзе замежнай прэсы прафесар патлумачыў, наколькі важна правільнае ўжыванне тэрмінаў: знешняя палітыка, дыпламатыя, міжнародныя адносіны і інш. Студэнты прадэманстравалі выдатнае веданне і разуменне тэрміналогіі, без якога немагчыма разуменне міжнародных адносін. Затым прафесар пазнаёміў іх з апошнімі тэндэнцыямі ў галіне тэорыі дыпламатыі, якія маюць вялікую папулярнасць у замежнай дактрыне. Многія з гэтых тэорый актыўна выкарыстоўваюцца ў сучаснай практыцы, і прафесар паказаў іх рэлевантнасць да сучаснай дыпламатыі і знешняй палітыцы на канкрэтных прыкладах. Аднак, як адзначыў ён, чалавечы фактар часам аказваецца важней усякіх тэорый. Часцяком палітыка будуецца зусім не на рацыянальных пачатках: прымешваюцца асабістыя сімпатыі і антыпатыі, рэлігія, чужы ўплыў і іншыя фактары. Даволі часта, падвёў вынік прафесар, самыя рацыянальныя рашэнні не даюць практычнага выніку, тады як ірацыянальныя ўчынкі могуць кардынальна змяняць сітуацыю.
Прафесар падзяліўся са студэнтамі меркаваннем, якім павінен быць сапраўдны дыпламат. Паводле яго слоў, адной кваліфікацыі для працы недастаткова. Дыпламат, перш за ўсё, — гэта моцная і валявая асоба, поўная энергіі і жыццёвых сіл для пастаяннага ўдасканалення і развіцця. Немалым перавагай, адзначыў прафесар, будзе таксама цікавасць да працы, дапытлівасць і багаты вопыт спецыяліста. Але самым галоўным якасцю ўсё ж з'яўляецца непрадузятасць: здольнасць прыняць чужую культуру і чужыя погляды, адкрытасць чалавека. Бо, як падкрэсліў прафесар, дыпламатыя з'яўляецца навукай, перш за ўсё, аб адносінах паміж людзьмі — не ўрадамі. Менавіта адкрытасць і ўспрымальнасць да ўсяго новага і незвычайнага павінны з'яўляцца першымі якасцямі любога міжнародніка.
